Duyularımızı İngilizce nasıl ifade ederiz? Güzel kokular, lezzetli yemekler ya da güneşli bir gökyüzü! Bu cümlelerin de gramer yapıları vardır ve İngilizce özel ifadeler, hisselerimizi anlatmanın en güzel yöntemlerinden biridir. Mesela şöyle;

“İstanbul bu sabah harikaydı! Güneş gökyüzünde parlıyor ve kuşlar şarkılarını söylüyordu. Bir yürüyüş yapmaya karar verdim. Ana caddede yürürken birden burnuma nefis kokular gelmeye başladı. Bu muhteşem kokunun geldiği yeri bulmalıydım. Kokuyu takip etmeye başladım ve karşıma harika bir ekmek fırını çıktı! Yan yana dizilmiş, farklı renklerdeki ekmekler ve her şey nefis görünüyordu. Hemen birkaç tane kruvasan satın aldım. Henüz dükkândan çıkmadan, bu lezzetli kruvasanların iki tanesini yemiştim bile!”

Bu makalede beş duygunun İngilizce nasıl ifade edildiği üzerinde duracağız: “smell”, “hearing”, “sight”, “taste” ve “touch”.

Bazı duyular birden fazla fiile sahiptir. Bu fiiller hakkında birkaç örneği birlikte inceleyeceğiz.

Ama önce, bu fiilleri bu kadar özel yapan şeyin ne olduğunu öğrenelim.

Why are they special?

Bu özel fiiller, diğer fiilleri birbirine bağlayabilirler ve böylece her fiil, iki ya da daha fazla anlam kazanabilir.  Bağlayıcı fiiller, özneyi tanımlayan bir kelime ya da kelime grubuyla ilişki kurar.

Örneğin;

My forehead feels hot.

Burada, “feels” bir bağlantı fiilidir ve özne ile (my forehead), cümlenin açıklaması olan “hot” kelimesi arasında bağlantı kurar.

Bununla birlikte, duygu fiilleri eylem (fiilleri) olarak, fiziksel veya zihinsel bir eylemi tanımlar.

Örneğin:

I felt my forehead.

I touched my forehead.

Bu cümlelerde duygu fiilleri, eylem şeklindedir. Bu fiiller, fiziksel olarak elimizi alnımıza koyduğumuzu ya da alnımıza dokunduğumuzu ifade eder.

Making sentences

İkincisi, bağlantı fiilleri ile eylem fiilleri farklı cümle yapılarına sahiptir.

Eylem fiilleri için cümle yapısı; subject + linking verb + özne hakkında daha fazla bilgidir.

Cümlede, eylem fiilleri ve duygu fiillerini genellikle bir sıfat ya da “like” + bir isim cümlesi izler. Object ya da adverb’ler tarafından takip edilmezler.

“My forehead feels hot,” cümlesinde, “hot” kelimesi bir sıfattır ve özneyi (my forehead) açıklar. Bağlantı fiilinden sonra -such as hotly- gibi bir zarf kullanamayız.

Eğer “My forehead feels like a frying pan,” dersek, “like” + bir isim cümlesi kullanmış oluruz. Burada isim cümlesi “a frying pan” şeklindedir.

Bağlantı fiilleri için gramer yapısı subject + action verb + cümlenin geri kalanı şeklindedir.

Eylem fiilleri olarak duygu fiilleri, genellikle nesneleri takip eder. “I touched my forehead,” cümlesinde, “my forehead” kelimesi nesnedir.

Happening now?

Üçüncüsü, duygu fiillerini genellikle continuous formda –be + -ing- kullanmayız. Bu duyguyu o an hissetsek dahi, “My forehead is feeling hot” demeyiz.

Bazen eylem fiilleri olarak, duygu fiillerini continuous formunda kullanırız.  Örneğin, birisi telefonda şöyle sorabiliriz; “Did you taste the food?” Diğer kişi ise şöyle cevap verebilir; “I am tasting it right now.”

İşte bir ipucu: Eğer fiili “is” ile değiştirebilirse ve cümle hala mantıklıysa, muhtemelen bir bağlantı fiilidir.

Mesela, “feel” ile “is,” değiştirirseniz, “My forehead is hot” cümlesi hala mantıklıdır.